Instrument mały, a cieszy

Nigdy nie interesowało mnie francuskie kino. Pamiętam jeden francuski film, o fantastycznej ścieżce dźwiękowej, której czasami słucham, gdy czas się wyciszyć, ale nie jestem pewna, czy było ich więcej. Ale chyba będzie. Znalazłam bowiem ostatnio na youtube.com nagranie dwóch sympatycznych Niemców (zgaduję, że to Niemcy, ponieważ w jednym z filmików posługiwali się niemieckim) prezentujących cover utworu „Comptine D'un Autre été”, którego to nazwa absolutnie nic mi nie mówi, skomponowanego przez Yanna Tiersena, a zagrali go na ukulele. I o ile pierwowzór (lub jego dwie wersje – dłuższa i krótsza) będący kompozycją na pianino kompletnie mnie oczarował, bo jest to ten rodzaj muzyki, który wręcz wymusza na mnie branie głębszych i cichszych oddechów, żeby (choć to całkowicie irracjonalne) nie zagłuszyć najmniejszego nawet dźwięku, cover ukulele odziera go z dostojności i czyni bardziej przystępnym. Mimo że wciąż niezwykle egzotycznym.

I w gruncie rzeczy rozczulającym.

Poniżej krótka forma wierszowana spisana pomiędzy jednym wciśnięciem „replay” a kolejnym. Nic głębokiego o niej nie powiem. Ot garść prostych rymów. Tym razem słowa nie są najważniejsze. Bardzo często ustępują miejsca muzyce. Zwłaszcza takiej.

Tobie kupię ukulele

Tobie kupię ukulele

za niewiele, za niewiele,

sobie zaś czasu bez liku,

mój muzyku, mój muzyku.

Przestrzeń wypełnisz dźwiękami

ponad nami, ponad nami,

więc posłucham w twoją stronę

i utonę, i utonę.

03.
'15