Jeden powie, że Księżyc jest jeden,
niezmienny, wciąż ten sam; drugi, że ile wschodów Słońca, tyle i wschodów
Księżyca, a może i jeszcze więcej, bo to człowiek decyduje. I kto tu ma rację? I
dlaczego obaj?
Ile księżyców, tyle żyć. Bo to człowiek
decyduje.
Modlitwy
księżycowe
„Najdroższy mój, jedyny mi,
przyszłości me i duszę mą
bezpiecznie w swoim sercu skryj.”
Nad nimi lśni der Mond.
„Żałośniej niż ja – pewnym tego -
nie wyśpiewa żadna struna
gdy tęsknię, boś jest za daleko…”
Tym dwojgu – la luna.
Chroni ją przed wiatrem chusta,
a ona tuli go i mu
śle przeczułe szepty w usta.
Podgląda ich the moon.
„Że prawdę mówię, sama wiesz -
nad byt przy tobie więcej nic
nie trzeba mi”, a słowa te
mgłą osnuwa měsíc.
On (siedzą na ławce w parku)
wręcz modlitewny przybrał ton,
a z nią słucha z zakamarków
nieb kopenhaskich månen.
„Z tobą, moja złotowłosa
bezcenny jest każdy moment.”
Ukradkowe śle z ukosa
spojrzenia chłód-månen.
Miliony księżyców Ziemia
ma, choćbyś wątpił, oniemiał,
i tylko przestrzeń zamienia
dusze. I spojrzenia.
09.
‘16
przyszłości me i duszę mą
bezpiecznie w swoim sercu skryj.”
Nad nimi lśni der Mond.
„Żałośniej niż ja – pewnym tego -
nie wyśpiewa żadna struna
gdy tęsknię, boś jest za daleko…”
Tym dwojgu – la luna.
Chroni ją przed wiatrem chusta,
a ona tuli go i mu
śle przeczułe szepty w usta.
Podgląda ich the moon.
„Że prawdę mówię, sama wiesz -
nad byt przy tobie więcej nic
nie trzeba mi”, a słowa te
mgłą osnuwa měsíc.
On (siedzą na ławce w parku)
wręcz modlitewny przybrał ton,
a z nią słucha z zakamarków
nieb kopenhaskich månen.
„Z tobą, moja złotowłosa
bezcenny jest każdy moment.”
Ukradkowe śle z ukosa
spojrzenia chłód-månen.
Miliony księżyców Ziemia
ma, choćbyś wątpił, oniemiał,
i tylko przestrzeń zamienia
dusze. I spojrzenia.
09.
‘16
